martes, 22 de febrero de 2011

La strando

La boatoj po du,
kiel sandaloj el vent’
sekiĝas sub la sun’.
 Mi kaj mia ombro, angulo rektas,
mi kaj mia ombro, pri ĉio spertas.

 Sur la sablo kuŝanta
kvazaŭ mara restaĵo
infan’ troviĝas dormanta.
Mi kaj mia ombro, angulo rektas,
mi kaj mia ombro, pri ĉio spertas.

 Kaj fiŝistoj, pli for
kun lertec’ tiras la kablojn
flavajn kun sala sapor’
 Mi kaj mia ombro, angulo rektas,
mi kaj mia ombro, pri ĉio spertas .

No hay comentarios:

Publicar un comentario